Едно поинакво читање на „Сфинга на гневот“

Нови согледувања Вистинскиот писател секогаш ги користи уметноста и својата дарба за да ги прикаже најочигледните премолчувани моменти од секојдневието затоа што јазикот на уметноста никогаш не го пропушта центарот на збиднувањата. Кујунџиски не само што цели кон центарот, туку тој себеси и сите нас нè става во тој центар, давајќи приказ на мал општествен […]

Светлана Алексиевич, „Војната нема женско лице“

НАГРАДА „BOOKSTAR“ ЗА 2022 ГОДИНА Авторка е белоруската писателка Светлана Алексиевич, инаку добитничка и на Нобеловата награда за литература во 2015 година. Земајќи го предвид нејзиниот творечки и општествен ангажман во изминатите неколку децении, Алексиевич е сигурно една од најзначајните живи личности на денешнината. Она што е исто така важно е дека нејзиното дело е […]

Прозаистот како алегорија на народниот раскажувач во романот „Бабаџан“

Кога ги читаме расказите на Живко Чинго честопати имаме впечаток дека присуствуваме на усно раскажување. – Влада Урошевиќ Значаен миг за македонската современа литература е појавата на Чинго и на Чинговиот дискурс. Со кој вид уметност го поврзуваме Чинго? Со уметноста на раскажување и тоа не само како модерен раскажувач, туку како модерен раскажувач во […]

„Вкусот на праските“ – почеток на постмодернистичкиот бран во македонската книжевност

Првата ластовичка на постмодерната – Венко Андоновски Уште една во редот книжевни полемики: кој македонски роман ја најавува постмодерната во Македонија? Македонскиот книжевен критичар и хроничарот на Скопје, Данило Коцевски, во 1988 г. во текстот Младата македонска проза се задржува на активноста на неколку македонски автори, нарекувајќи ги генерација на седумдесеттите, односно зачетници на поновите […]

„Кратката пролет на Моно Самоников“ – кога саатот го означува времето на моралните дилеми

Далтебарам? И збор и бол. Во сон. Солев одлучува да не го започне својот роман во границите на јавето. Тој во своето книжевно дело нè внесува преку лошиот сон на Моно (еден, единствен), ликот со којшто Солев отвора ново поглавје во литературата кое се однесува на творештво создадено и поттикнато од комплексот на вина и […]

Самотноста како човечка определба во „Белата Долина“

Навистина, зошто ли сум јас вака сам? Зошто ли? Книжевната критика е едногласна во констатацијата за првото прозно остварување на Дракул – Белата Долина не е роман за Змејко, Белата Долина e роман на Змејко (не на кој било Змејко, туку на Дракуловиот Змејко). И покрај тоа што зборуваме за децениски процес на градење на […]

Романот „Она што беше небо“ – еден од носечките столбови на македонската современа литература

Малески му беше потребен на македонскиот збор Битката за еманципирањето на македонското литературно кажување се водела смело на нерамен терен. Тоа, коешто до пред неколку децении, се појавува во рамностран калап кој не гледал ниту една добра причина за да излезе од своите граници на стационираната литература – еден поетски фонд и неколку драмски објави, […]

„Село зад седумте јасени“ – показател за развојното темпо на македонската прозна продукција и стварниот зачеток на современата прозна белетристика

Јубилејни 70 години од првиот македонски роман Славко Јаневски – татко на првиот македонски роман Стилот на Јаневски се забележува по следното: преку своето перо господари со својот израз, писателската вештина ја заснова врз богатите сликарски нијанси и умешноста на ненаметливо, но доволно прецизно чувствено искажување, разбранетоста на светло-темно, живо-мртво, радосно-тажно и неутралноста на писателот […]

Македонска литература за деца –  Григор Прличев автор на „Воспитание и двенадесет песни за деца“

Чинот македонска преродба Македонската литература за деца се вбројува во низата показатели за развојното темпо на македонската прозна и поезиска продукција која својот стварен зачеток го наоѓа во редовите на фолклористичките дела на творците од доцниот 19 век и раниот 20 век, поддржувајќи ја тезата дека литературата за деца води потекло од т.н. фолклор за […]

„Генетика на кучињата“ или приказната за македонските Глембаев(ск)и

Зар и ти, сине Бруте? Горлив е фактот кој посочува дека предавството опстојува секаде каде што е присутен човекот. И во еден таков систем човекот секогаш може да избере. Всушност, човекот го оформуваат неговите сопствени избори, а нештата да станат до крајност бизарни, изборот во голем број случаи е следен: секогаш ги повредуваме оние кои […]