„Страв“ — нов одблесок на современата македонска драматургија

Бакшиш, брату, дај ми, дете ти се доби, дете бележито, летно с’нце в глава, а во градите мy jacнa месечина. Стравот е страшен само за оние што му се плашат. — П. М. Андреевски Нашата современа театарска драматургија е жива! Еве ја, тука! За нејзината живост говорат драмските текстови на Миленков, срочени во три едночинки […]

„Раскажувај ми за сечењето на корените“ – збирка раскази со приказни за романи

Храмина за задната корица на збирката напиша: Во овој кус век да се трага по корените е навидум бесмислено. Но, во овој кус век да се исече најтрајниот постамент е повеќе од бесмислено. Што гледа раскажувачот во корените? Гледа праизвор од којшто произлегуваат животните крстопати и колективното искуство. Збирката раскази содржи психолошко впечатливи и нијансирани […]

„Само Бог простува“ – нешто е труло во државата…

Настаните во овој роман се целосна фикција — што не значи дека не можат да се случат. Со овој краток фрагментарен податок Јанков нѐ внесува во третото продолжение од серијалот за Виктор Николов, книжевен лик со којшто авторот меѓу првите ја освојува нашата (жанровска) литература со еден жанр веројатно најмалку застапен од сите други жанрови […]

„Диссомнии“ – за тенката линија меѓу јавето и сонот

Револуција ЗА и/или револуција ПРОТИВ Сржта на романот не е политичка и авторот не пристапува кон политиката како основна тема, но политичката атмосфера во одредени делови (во првиот дел) е изразена силно, а во останатите (на крајот на вториот дел при конечната разврска) само се провејува. На тежок тест е ставена љубовната врска меѓу нараторот […]

„Сигурен ризик“ – несомнен творечки придонес за развојот на современата македонска жанровска литература

Фашизмот на Ролан Барт Фрлајќи светлина на жанровската литература, односно на крими-романот како литературен жанр и неговата улога во литературата, би можеле да се осврнеме на сосем мал дел од предавањето на Ролан Барт на еден од најпрестижните универзитети во Франција (College de France) во којшто се изјасни дека фашизам не значи да спречиш некого […]

Цикличен приказ на тонењето во сопствените врутоци во „Денот на црвот“

Црвот беше отелотворение на основните човечки стравови. Сигурно имате некаде прочитано дека само глупавите луѓе веруваат во случајности. Се чини дека излегувањето од една и влегувањето во друга приказна во Денот на црвот се случува со помош токму на случајности. Напротив. Во овој роман резултатот од дејствувањата на ликовите е над секој закон на случајноста. […]

Варварскиот дух на цивилизацијата во „Страв од варвари“

Феноменолошкиот комплекс на одразот (М. Друговац) Не е туѓо сѐ што не е наше, туѓо е сѐ што ни е непознато. Ова би го заокружиле како јадро околу кое слоевито се гради структурата на романот добитник на Наградата за литература на Европската Унија за 2020 г. – Страв од варвари со којшто се презентира една […]

„Скопје: изгубените чевли на градот“ – кој број на чевли носи Скопје?

Пулсот на (денешно) Скопје Темата за главниот град е неисцрпна и од историски и од општествен и од национален карактер, но тоа што ја издвојува оваа збирка од сите досега запишани факти за Скопје е во сензациите на коишто Шопов се задржува и во коишто се препознаваат општочовечките дејствија и својства на скопјани (и не […]

„Скопје во високата зона“ – едни поинакво извонредни македонски раскази

Збор за наративната техника на Малеска Не постојат мали и големи теми за литературна обработка, туку постојат мали и големи творечки индивидуалности. Во творечката индивидуалност на авторката на збирката раскази Скопје во високата зона се содржи нејзиното претходно и сегашно искуство и нејзините мисли прикажани како судови и заклучоци. Малеска твори според сопствените погледи на […]

„Отсечки стварност“ – прозна изложба на секојдневието

Уметноста не треба да се лепи за животот, туку треба да сугерира повисока реалност. – Густав Флобер Забелешката на Флобер во контекст на збирката кратки прозни скици на Здравески ја добива следнава димензија: литературата не треба да ја сугерира само страната на  реалноста што ја живееме, туку треба да ја сугерира и страната на реалноста […]